Dag 18 & 19: Naples pier & Ft Myers Beach

Vandaag weer een blogbericht van twee dagen. Eerst even een korte update over het hotel in Fort Lauderdale. We hebben inmiddels een reactie gekregen op onze klacht.. we krijgen de helft van de kosten vergoed. We zijn blij met deze oplossing. Netjes afgehandeld!

Dag 18

We zijn bijtijds opgestaan omdat we niet wisten hoe laat de check out van het hotel precies was. Even vragen.. het bleek 12 uur te zijn. Lekker rustig aan dus. We zijn eerst maar eens naar het ontbijtbuffet gegaan die ons zeer goed beviel. We konden zelf wafels maken en ze hadden vers gebakken eitjes. Met een goedgevulde maag hebben we uitgecheckt en zijn we naar het centrum van Naples gegaan. Wat een gezellig en schoon stadje! Ik ben even naar het postkantoor gegaan om een pakketje met Nederlandse spulletjes richting Tennessee te versturen. Terug bij de auto zag ik Chris in de verte staan en met een strakke blik naar zijn telefoon kijken.. "Oh nee he er is hier zeker Wifi..", was mijn eerste gedachte. Mijn vermoedens werden bevestigd toen Chris terug kwam lopen en zijn telefoon het volgende geluid maakte: "acquiring position". Ingress! "Ik moest even portaaltjes kraken liefie, blauw heeft hier de overhand" zei Chris met een trotse blik. Ik ben benieuwd hoe lang deze Ingress (augmented reality game) verslaving nog stand houdt haha :)

Hup in de auto en op naar de pier van Naples! We reden langs grote dure huizen en kwamen aan bij een parkeerplek met maar 5 plekken. Er kwam er net eentje vrij.. wat een mazzel! Via een bruggetje liepen we zo het prachtige strand op.

Bij de pier aangekomen zagen we dat dit waarschijnlijk een goede visstek is. Vissers en pelikanen in overvloed met de hoop een mooie vis aan de haak te slaan. 

Geweldig hoe de pelikanen een soort van aanloop in de lucht nemen en dan met een duikvlucht zichzelf in het water stort om een vis te vangen.

We hoorden een grote plons.. Iets wat geen pelikaan kon zijn. We draaiden ons om en.. een dolfijn! Wauw! Er kwamen meer dolfijnen bij die uit waren op het aas van de vissers. Een 'dol fijn' schouwspel om te zien.. (even een Chris-grap tussendoor haha)

Na een uurtje zijn we de auto ingestapt om richting het volgende hotel te rijden, het Outriggers Beach Resort in Ft Myers Beach. We waren eigenlijk te vroeg voor de check in, maar gelukkig was er al een kamer klaar. Je kan vanaf dit resort meteen het strand oplopen! Erg leuk. Het is ook nog eens een super mooi wit strand. Zo wit dat je zeg maar een zonnebril op moet om er naar te kijken als de zon schijnt. Er is ook nog een lekker zwembadje. Hier hebben we dan ook de rest van de middag gebruik van gemaakt. Grappig dat hier veel Nederlanders zitten! Je komt ze ook overal tegen :) 

In de avond hebben we heerlijk gegeten bij Outback Steakhouse. 

Dag 19

Vanochtend zag het er al een beetje bewolkt uit. Nee hè.. Net nu we een stranddagje gepland hebben! We zijn alsnog maar even naar het strand gegaan om even te genieten van de rust en de omgeving. 

Rond het middaguur leek het wel te gaan stormen.. Opeens was er erg veel wind en regen. De palmbladeren waaien letterlijk van de bomen af.

Het viel uiteindelijk nog mee, dus we zijn maar weer even naar de Subway en Publix gegaan. Hierna heeft Chris nog even gezwommen en heb ik me vermaakt met een boek. Iets wat ook alweer een tijd geleden is voor mij. 

In de avond besloten we uit eten te gaan bij Charley's Boathouse een restaurant wat tegenover het resort ligt. Een iets duurder restaurant maar met goede recensies. We vonden het eten niet heel bijzonder, maar de locatie was top. We zaten aan het raam en hadden uitzicht op veel verschillende soorten vogels en vissen. Ook de vogels hadden blijkbaar trek in een visje.

Ze waren niet zo blij met elkaar en probeerden elkaar weg te jagen.

 

En ik wil niet eens weten of dit nou een spin of een krabbetje is.. Bah!

We hebben nog even een drankje gedaan bij de tiki bar en gaan nu slapen. 

Dag 16 & 17: Bahia Honda State Park & Everglades

Sorry voor het ontbreken van ons blog van gisteren. We zijn nu vaker onderweg en hoewel we het bloggen leuk vinden, hebben we soms gewoon even geen puf meer. Vandaar dat het bericht van vandaag 2 dagen omsluit.

Eergister was het wakker worden en afscheid nemen van Key West. We hebben het ontzettend naar ons zin gehad de afgelopen 2 dagen en kijken met plezier terug. Onze volgende halte zou Bahia Honda State Park worden. Eén van de mooiste stranden volgens ons. De entree van het strand was 9 dollar en naast de zeer mooie stranden konden we vanaf daar op de verlaten brug komen. Tenminste het beginstuk.. De rest is verboden toegang vanwege instortingsgevaar. Deze brug is een voormalig spoorwegbrug die sinds 1972 niet meer in gebruik is. Vanaf deze plek kan je over het water kijken. Echt een super mooi uitzicht! 

Na deze korte tussenstop zijn we doorgereden naar het volgende hotel in een leuk haventje genaamd "Marina Del Mar" op Key Largo. Op zich redelijk netjes, beetje ouderwets, maar met een groot zwembad. Het sfeertje die er hangt is typisch voor een haventje. Erg gezellig!

Onze zoektocht naar een eettent leidde ons naar een Sushi restaurant genaamd Sushi Nami. Vanaf de weg ziet het er verwaarloosd uit, maar de referenties op Yelp maakten ons nieuwsgierig genoeg om naar binnen te gaan. Eenmaal binnen zag het er toch wel gezellig uit! Een vriendelijke gastvrouw wees ons naar onze plek waarna we een blik werpten in de menukaart. "Het is niet zoals bij ons he" zei ik tegen Ananda. "Even vragen". Een aantal items op de lijst waren rolls, maar je kon ook per 1 bestellen of samengestelde borden. Wij kozen zelf onze rolls en dachten dat we redelijk weinig hadden besteld gezien onze honger. "Wauw. Best veel he" was echter onze reactie toen ze een 'schip' met sushi op tafel schoof. Het was echt heerlijk! Ik vond dit beter dan wat wij gewend zijn van - volgens ons één van de betere sushi restaurants in Amsterdam - Sumo! De sushi was super vers, betaalbaar, veel en leuk gepresenteerd met een schip als bord! Na deze heerlijke ervaring zochten wij nog heel even het zwembad op waarna we ons bed indoken voor de volgende dag. 

Next stop Everglades!! Hoofddoel? Alligators! We reden over de 41 en zagen de aanbieders van airboattours verschijnen. We stopten bij Osceola Pathers Small Airboat tours. Het was daar zo rustig dat we alleen waren met de gids. Hij zei dat we 10 minuten moesten wachten. Binnen bij de airco of buiten. "Oh and by the way there is an alligator at the end of the dock. You can see it if you want to.." Tuurlijk wilden we dat! We liepen naar buiten, maar zagen niks. In de veronderstelling dat hij weg was leunde ik op de railing om het moeras te bekijken. Na 10 seconden kreeg ik het gevoel dat iets mij in de gaten hield.. jahoor daar was hij! Twee ogen staarden mij aan op nog geen 2 meter afstand vlak onder de stijger! Slik. Op dat moment kwam de gids naar buiten. We gaan!

Hij zei op dat moment niet veel. Een paar korte mededelingen zoals losse spullen goed vasthouden en je kan eventueel een koptelefoon op voor het geluid, was alles. We waren los en na 3 meter gaf hij in één keer vol gas! Wauw dit is snel! 40 miles/h (64 km/u). We scheurden over het riet zonder er ook maar iets van te voelen. De gids vertelde ons dat dit een boot was met een automotor, maar ze zijn er ook met vliegtuigmotoren die 80 tot 130 km/u kunnen halen (even omgerekend). Het was verder een hele soepele rit. We maakten een korte tussenstop op een eiland dat vroeger door indianen werd bewoond. Nu is het een eilandje voor toeristen waar je vanaf de stijgers alligators en vogels kunt spotten.  Helaas voor ons waren wij aan het eind van het droge seizoen waardoor het water te ondiep was voor grote alligators. Er was er wel gelukkig één met jongen. We liepen er nog bijna voorbij. Die beesten kunnen echt goed verstopt zitten! Op de terugweg zijn we ook nog over een alligator heen gevaren! Maar volgens de gids doet dat ze niet pijn en worden ze enkel even onder water gedrukt.

Zoek de alligator! :)

Eenmaal terug mochten we nog een baby alligator vasthouden. Super leuk! 

Gelukkig worden ze later wel vrij gelaten en worden er geen handtasjes van gemaakt.

Eén tip alleen.. In het droge seizoen is het wellicht beter om de tours aan de zuidkant van de weg te pakken. Die hebben namelijk meer begroeiing en diepere rivieren. De kans is daar waarschijnlijk groter dat je alligators ziet. 

Onderweg zijn we langs een bezoekerscentrum gereden. Hier lag een kanaal vol met alligators. Even de moeite waard dus. 

Omdat we het niet af konden leren wilden we kijken of er een trail was die we konden lopen, maar aangezien de auto vol met spullen zat besloten we die maar een paar honderd meter te verkennen. Naast de trail lagen twee grote alligators te zonnen. En we konden ze tot op 5 meter naderen. Toen één van de alligators plotseling wel heel actief werd en zelfs begon te grommen, besloten we dat de auto inderdaad niet veilig stond en zijn we puur uit angst voor het kwijtraken van de spullen (en niet vanwege een boze alligator natuurlijk) richting onze spullen gelopen.

We zijn inmiddels in Napels. Tot morgen!

Dag 15: snorkelen & meer!

De wekker ging vandaag om 7 uur. We moesten uiterlijk 9 uur bij de haven naast Mallory Square zijn om in te checken voor de snorkeltour. De temperatuur was heerlijk deze ochtend dus we zijn lopend gegaan. Inchecken ging vlot en we konden bijna meteen aan boord. De crew was erg gezellig en maakte er een feestje van. Na een uur kwamen we met de boot aan op de bestemming. Snorkels op, flippers aan en gaan!

Chris en ik zwommen iets weg van de groep toen ik plotseling een mini kwal zag.. Op zo een moment heb ik een reflex waardoor ik gewoon een gil slaak en iedereen om me heen een gehoorbeschadiging oplever. In dit geval leerde ik echter de harde les dat een angst voor kleine vieze beestjes niet samen gaat met snorkelen.. door mijn gil in het water kreeg ik namelijk een grote slok zout water binnen waardoor ik nog even bang was dat ik het kwalletje had opgegeten.. Na even te zijn bijgekomen van de schrik zwommen we verder.. en wat zagen we daar.. een HAAI! Een zusterhaai welteverstaan. Echt helemaal geweldig en zo dichtbij! Ik heb hem goed weten vast te leggen op de gopro. 

Hierbij was voor ons de snorkeltour al geslaagd! We hebben nog een uurtje door gesnorkeld en allerlei mooie vissen gezien. Hierna moesten we terug naar de boot om terug te varen. De bar op de boot werd geopend en het was erg gezellig met leuke muziek.

Bij aankomst aan wal zijn we terug gelopen naar het Douglas House waar we verblijven. Onderweg kwamen we nog langs het Hemmingway House die nu bewoont wordt door zestenige katten. Ook zagen we nog het "witte huis" van Truman. We hebben onder het genot van een Subwaytje lekker gerelaxed in de tuin en bij het zwembad.

Begin van de avond zijn we langs het Southern Most Point gelopen, dat om de hoek van het hotel ligt. Dit is het meest zuidelijkste punt van de USA en vanaf hier is het slechts 90 mile naar Cuba. 

Hierna zijn we heel Duval Street afgelopen tot we bij Mallory Square aankwamen. Hier vond vandaag een evenement plaats waarbij mensen vanaf schepen op het water elkaar met waterkanonnen nat spoten. Dit om de symbolische onafhankelijkheid te vieren na het geschil dat tientallen jaren geleden plaatsvond tussen Key West en de US government. Het was een heel feest met muziek en vrolijke mensen. 

Tegelijkertijd ging de zon onder. Wat een prachtige zonsondergang! Je zag de zon gewoon langzaam onder gaan. We hebben nog nooit zo een mooie zonsondergang gezien. De sfeer was gezellig. Iedereen ging klappen toen de zon onder was. 

We zijn iets doorgelopen naar de Sunset Pier waar we een Mojito en iets te eten hebben genomen. Heerlijk zo aan het water een livemuziek op de achtergrond. 

Via Duval Street weer terug gelopen naar onze kamer. Tot morgen!

Dag 13 & 14: weg naar de Keys

Eergisteren was het inpakken en richting de keys. Onze eerste stop Fort Lauderdale zou een rustpunt worden voor onze reis naar het zuiden. Net toen we weggingen kwam de buurman naar buiten. "Hey! Where are you from?" Klonk het. Het was echt een super aardige man! Hij vertelde ons over de omgeving, wat er te doen was en ook een beetje over de geschiedenis. Je kon zien dat de man een echte levensgenieter was. Toen Ananda heel even naar binnen liep nam hij me mee naar een boom met vruchten in de tuin van de buren. "They are not home and they are also just leaving them hanging till they rot...". Ik vroeg hem of de gele vruchten aan die boom soms eetbaar waren. "Yes and they are delicious!". Zei hij terwijl hij er 2 van de boom plukte. Hij nam een hap en waarschuwde mij voor de pit in het midden. "Go ahead, try it". "Wow nice" was mijn reactie. Het smaakte een beetje naar perzik. Hij vertelde dat het een japanse pruim was. Ze groeien hier willekeurig en de meeste mensen weten niet eens dat ze eetbaar zijn. Jammer dat we al weggaan, anders had ik zeker nog even met de man doorgepraat. 

Het valt ons op dat de mensen in Orlando en omgeving  zeer vriendelijk en vooral open zijn en dan heb ik het niet over horeca personeel maar willekeurige mensen op straat! Met die gedachten en met een goed gevoel reden wij van het huisje weg. We hebben hier echt een top tijd gehad. Het huisje was schoon, groot en alle spullen inclusief haardroger waren aanwezig! Aanrader!

We reden via de 192 de tolweg op. Een lange maar rustige weg richting het zuiden richting Fort Lauderdale en Miami. Een korte stop gemaakt op een plaza. Plaza's in Amerika kun je zien als een grote parkeerplaats in het midden van de weg met een gebouw en een pompstation. Super handig natuurlijk, want zo hoef je als passagier de weg niet over te steken of sterker nog zoals je vaak in Nederland ziet, ze hoeven niet 2 tankstations neer te zetten.. Enige nadeel is links invoegen. In het gebouw zijn verder WC's, Wifi, tenminste 2 snack ketens zoals Dunkin Donuts en Subway en een winkeltje.  

We waren aangekomen bij het hotel Snooze. Eenmaal in onze kamer schrokken wij. Dat het klein was wisten wij, maar wat een gore bende! Het sprei zat onder de vlekken (de gedachte alleen al) en de vloer was smerig. Ook op de handdoeken zaten vlekken en tot overmaat van ramp vonden we ook nog haren tegen de douchemuur! Voor de prijs die wij betaalden (175 dollar) verwacht je toch tenminste een nette kamer! Wat een domper. Vooral omdat wij juist hier tot rust wilden komen voor de volgende fase in onze reis. Dit verhaal wordt nog vervolgd.

Die avond zijn wij nog even over de boulevard van Fort Lauderdale gelopen. Het was inmiddels aangenaam weer (de zon was weg) en wij waren wanhopig op zoek naar een plek om onze tussenstop ervaring te herstellen. Op hoop van zegen liepen win het restaurant Bubba Gump binnen. Een restaurant dat als thema Forest Gump heeft. Erg leuke inrichting in ieder geval en het eten zag er lekker uit! Hier hadden wij dus geen spijt van. Het eten was echt voortreffelijk. Ananda had zalm met verse groentes en rijst en ik had tilapia met aardappelpuree. Het maakte onze hele dag weer goed! Ik kan deze plek aan iedereen aanraden. 

De volgende ochtend zijn we enigszins bang voor onze volgende slaapplek maar zo vroeg mogelijk weggegaan. Next stop Homestead! Een plaatsje dat bekend staat om de gigantische fruitteelt. De route was snel genoeg uitgestippeld. Het leek simpel. Drie afslagen op de snelweg en we zouden op de tolweg richting het zuiden uitkomen. Hadden we dat maar wat beter uitgestippeld! Die afslagen waren 5 baans klaverbladen met elke ingewikkelde vorm van een knooppunt die je maar kunt verzinnen... Na 1 keer verkeerd en meerdere keren op het laatste moment goed gereden te zijn hadden we het door... volg de borden en vertrouw NIET alleen op je navigatie. Zet de navigatie aan om te kijken welke snelweg je moet hebben..

Helaas hebben we we vanwege de tijd moeten besluiten om Homestead over te slaan. We kozen ervoor om direct door te rijden naar islamorada. We passeerden de Everglades en geleidelijk veranderde het landschap van dichte moerassen naar open, maar ondiepe meren. Het eerste Eiland was Key Largo waar het lot even een loopje nam. Het olie lampje ging branden.... en je weet wat dit betekent met een huurauto! Bellen... na 15 minuten in de wacht te hebben gestaan kregen we te horen dat we eigenlijk de auto moesten omwisselen... Nee hè.. Voor een olielampje? Er was natuurlijk geen plek in de buurt waar we de auto konden omwisselen. Maar gelukkig vertelden ze ons na wat aandringen dat we naar een garage moesten (gelukkig langs onze route). Daar zouden ze ons meteen helpen.. Niet dus... de garage had nog een openstaande rekening waardoor wij vooruit moesten betalen en er was een wachttijd van een uur. Wij weer bellen en gevraagd of we het gewoon zelf konden doen. Ja dat mocht nu dan bij uitzondering.. Het heeft wat tijd en belminuten gekost, maar we konden weer vrolijk verder!

Gelukkig verliep de rest van de reis voorspoedig en we kwamen veilig aan bij Islamorada waar je bij Morada bay beach cafe heerlijk kon eten op het strand met een mooi uitzicht over het water.

Op z'n dooie gemakt passeerde een leguaan ons op een paar meter.. Wow, weer eens wat anders dan een hagedis! 

Hierna vervolgenden wij onze reis naar onze volgende korte tussenstop Robbie's Marina. Een mooie tussenstop met een haventje waar je Tarpons kon voeren. Wat zijn die vissen gigantisch groot! Het zit er ook vol met pelikanen. Erg leuk!

Eindpunt Key West! Redelijk moe van de reis kwamen we aan. Wat een opluchting! De kamer is schoon en er is een lekker zwembadje en een goede douche! We hebben even snel een hamburgertje bij Wendy's gegeten en zijn vervolgens op ons gemak door Duval street gelopen. Wat een geweldige sfeer! Het is opvallend hoe alles hier op z'n gemak gaat. Echt een hele andere cultuur en die hitte..... wow. onderweg terug kwamen we plotseling in een optocht terecht. Dit bleek een optocht om de onafhankelijkheid van de Conch Republic te vieren. De Conch Republiek is een bijnaam voor de keys en de onafhankelijkheid is symbolisch. 

We gaan vandaag snorkelen!

Morgen meer over Key west!

Dag 11 & 12: gezelligheid & wet 'n wild

Excuses voor het ontbreken van ons blog van gisteren. We besloten om dat blogbericht en deze samen te voegen aangezien we eergisteren niet veel gedaan hebben. Lekker gewoon de hele dag relaxen in ons huisje. Zwemmen, bloggen, lezen en toekijken hoe de regen ons zwembad even bijvulde. Ja, we hadden de juiste dag gekozen om thuis te blijven.

Rond 18:30 uur die dag gingen we richting Miller's Ale House, want een vriend woont hier sinds een tijdje met zijn vrouw. Een vriend die ik al jaren ken via mijn broer en altijd bij mij in de buurt heeft gewoont.. en nu hier in Kissimmee... helemaal aan de andere kant van de oceaan op 20 km afstand! Die moet je natuurlijk even opzoeken :) Na een gezellig avondje, een hapje en drankje namen we afscheid. 

De dag erna stonden waterpark Wet 'n Wild en Epcot op het programma. Wet 'n Wild was top! De slides waren erg leuk en de rijen kort. 

Ik (chris) moest natuurlijk even van de stijle af... Eergisteren tijdens het eten was ik al gewaarschuwd dat je je moest beschermen (benen gekruist armen op je borst en ogen dicht) en eenmaal beneden snapte ik waarom. Je valt letterlijk naar beneden en krijgt me toch een bak water in je gezicht. "Heel vet"!

Het golfslagbad was uiteraard minder dan die van Typhoon lagoon (wat wil je. Typhoon = golfslagbad, WNW = slides). Toch hebben wij er nog best lang even rondgedobberd. Spijt!... De zon scheen en als blonde en rooie moet je de schaduw soms gewoon even opzoeken. Als mensen gingen we het park in en als kreeften liepen we eruit... maar.. we hebben echt genoten en zouden hier best nog eens terug kunnen komen! 

Eenmaal bij de auto keken Ananda en ik elkaar aan.. "Jij bent ook moe he?" zei Ananda. "Ja, best wel". "Epcot dan maar de laatste dag van de vakantie? En anders jammer" zei Ananda. Na even twijfelen was ik het er mee eens. Uitrusten klonk beter. Het plan was om eerst de Walmart te bestormen en daarna bij te komen in het huisje om vervolgens ergens te gaan eten en onze spullen te pakken voor de rondreis richting de Keys en terug via de westkust. Helaas pakte dit anders uit. Op de 192 was een ongeluk gebeurd, waardoor we 70 minuten letterlijk vast gestaan hebben. Alle rijbanen waren namelijk afgesloten en wij stonden toevallig op één van die rijbanen. Veel mensen gingen uit de auto en een praatje maken. Zo leer je nog eens nieuwe menden kennen!

Eenmaal voorbij het ongeluk konden we weer doorrijden. We besloten direct maar te gaan eten. Cici's Pizza was aan de beurt. Goede verhalen gehoord over zowel de prijs als het eten. Helaas voor ons een echte tegenvaller. Eenmaal thuis begon het pakken. Morgen moeten we vroeg op, want dan begint deel twee van deze vakantie! We hebben genoten van de villa en hebben het geweldig leuk gehad in Orlando.

Ons volgende bericht komt uit Ft. Lauderdale! Tot morgen!

Dag 10: Universal & outlets, deel II

Onze eerste ervaring met Universal was top, dus besloten wij om gisteren de overgebleven zaken op het wensenlijstje te doen. Waar we in eerste instantie van plan waren om vroeg te gaan was wakker worden weer een kunst. We gingen dus later. Het is immers vakantie. 

Ik (chris) wilde graag nog de Blues Brothers zien: één van de beste komische films die ik ken! Ook wilden we nog graag tenminste 1 keer in de Mummy en Harry Potter the Gringots doen. Als eerst dus het Blues Brothers optreden. Wat een timing, 10 minuten na aankomst zou het beginnen.

Als fan van de film heb ik aardig genoten, maar ik vond het optreden wat kort en hoewel het de muziek uit de film was, ontbrak één van de meest beroemde (en mijn favoriet van die film) nummers: Raw Hide. Al met al wel genoten en natuurlijk even meegeklapt :)

Volgende stop Harry Potter. Het was deze keer 30 minuten wachten. Slim als wij zijn, kozen wij de single riders rij... wisten wij veel dat die rij ook 30 minuten wachten was... Je bent dus niet altijd sneller aan de beurt! 

Nog even de Mummy gedaan en vervolgens Disaster. Disaster is een attractie waar ze je op een leuke manier laten zien hoe special effects worden opgenomen. Ze selecteren een groepje vrijwilligers die een hoofdrol gaan spelen in een korte film. Vervolgens wordt je door een set geleid waar alle elementen samenkomen waarna je uiteindelijk het resultaat te zien krijgt. Erg leuk gedaan!

Ananda vond de Mummie zo leuk dat we daar nog maar een keer ingingen. De wachttijd was immers 10 minuten!  Ik vond deze attractie zelf ook één van de leukste. Inmiddels was ik erachter waar het fotomomentje zat dus dan ga je natuurlijk voor de perfecte pose..

Next stop ronde 2 van de outlet stores. Dit keer aan de International Drive. Jaja ik moest er weer aan geloven. Ik voel me echt ongelukig als ik die winkels in loop. "Erin, pakken wat je nodig hebt en eruit" is altijd mijn motto geweest. Ananda had het wel echt naar haar zin en als je vriendin het naar haar zin heeft, geeft dat toch ook weer een goed gevoel! Helaas had ik ook nog eens behoorlijk honger... zucht... Gelukkig werd mijn spirit een beetje opgeschroeft met een Subway Sandwich waarna we voor de volgende ronde gingen. De wetenschap dat we daarna een electronica outlet zouden bezoeken, maakte mij opzich wel weer vrolijk.. Eenmaal daar leek het alsof iemand mij expres aan het kwellen was.. Alleen maar Apple spullen!! 

Gelukig, we zaten weer in de auto. De honger was teruggekeerd en daarom ging Ananda mij troosten met een ritje naar één van onze favoriete eetschuren tot nu toe, Texas Roadhouse. Heerlijke steaks daar. Eerst bestelden we een cactus blossom hetzelfde voorgerecht als de blooming union bij Outback. Ananda had vervolgens een steak en ik een Roadkill (alleen al vanwege de naam haha). Als klap op de vuurpijl bestelde we nog een brownie. De brownie die ik toen ik klein was in Disneyland Parijs at, maar helaas daar niet aantrof. Heerlijk!

Met een volle maag keerden we terug naar ons huisje.