Dag 27 & 28: terugreis & aankomst

Dag 27: de terugreis

We werden uitgeslapen wakker. Vlak hierna hoorden wij ineens iemand flink met een hamer tegen de muur slaan.. het is dat we er net uit waren, maar alsnog was het heel erg irritant. Het gekke was dat hotel niet eens op de hoogte was van deze werkzaamheden. Ach.. we konden ons in ieder geval niet verslapen op deze manier haha!

Jullie kennen het wel. De laatste net geen vakantiedag. Een dag van inpakken en afwachten tot we naar het vliegveld moesten. We hadden eigenlijk niks meer gepland en besloten naar een winkelcentrum te gaan waar we nog niet geweest waren: The Loop. Het is eigenlijk geen winkelcentrum maar een groot winkelgebied. Een gebied waar zelfs wij, als 'non-americans' met de auto van winkel naar winkel reden.. en dat doen we niet vaak! We hebben nog wat gegeten bij de Subway, ge-wified (is dat een woord?), wat gedronken bij de Starbucks en de auto volgetankt.

Eenmaal bij het vliegveld hebben we de auto afgeleverd. Oeh... het laatste beetje buitenlucht van Orlando! Even flink inademen he.. Binnen stonden we bij de bagage drop. Op de monitor was te zien dat er vertraging was. Oei als die maar niet oploopt, want anders konden wij onze vlucht vanaf London Gatwick naar Amsterdam wel eens missen! Aan de balie stelde een vriendelijke medewerker van Britisch Airways ons gerust. Ananda vroeg of de plekken bij de exit nog vrij waren. Voor die plekken moet je normaal gesproken betalen, maar als ze niet bezet zijn kan je ze op het laatste moment toch gratis krijgen. "Yes, the flight is lightly booked, normally we'll charge you for that, but in this case I can give them for free!" Awesome!!

Na nog even wat rondgelopen te hebben op het vliegveld, orange chicken gegeten te hebben.. stapten we een half uur later dan gepland in een Boeing 777-200.  Na even taxien stegen we op. "Iiieek!", klonk het vanaf het moment dat het vliegtuig loskwam... wat? Ik keek achter me. Een Nederlands meisje gilde, er kwam water op haar. Gelukkig wist ik meteen dat dat de airco was en bevestigde de stewardess het. "Sorry miss this airco sometimes drips a bit during take-off", waarna ze een andere plek toegewezen kreeg. Het kon naast ons, want die stoel was nog vrij, maar ze koos een andere plek! Oh heerlijk! Ananda had ruimte achter haar en kon haar stoel volledig naar achteren doen en ik had een stoel naast mij waar ik al mijn spullen kon neerleggen. En dan nog die beenruimte! Oja ik gebruikte het tv-schermpje van de stoel naast mij voor de vlucht info terwijl het andere schermpje een film had opstaan.. heerlijke vlucht. En alsof dat nog niet alles was konden we op het laatste moment ook nog even in de Bussiness class zitten zodat we dichter bij de uitgang zaten en onze vlucht konden halen. Britisch Airways is echt een aanrader!

Helaas voor mij kan ik tijdens het vliegen niet slapen, dus ik was echt gebroken toen wij op Gatwick aankwamen. Ananda heeft zelf ook maar 2 à 3 uur geslapen. 

Dag 18: connectievlucht & aankomst

Na even haasten haalden wij onze aansluiting. Het vliegtuig richting Amsterdam was kleiner. We zaten krap en het was warm, maarja je kan niet alles hebben. Knikkebollend zaten we opgevouwen in onze stoel. "Wat is het toch altijd met mensen die zomaar hun stoel naar achteren doen zonder even te checken of de persoon erachter niet krap zal zitten.." Zei ik tegen Ananda toen de persoon voor haar dat bij haar deed. Gelukkig zette ze na even (netjes) vragen de stoel weer recht. Ananda voelt zich altijd wat ongemakkelijk om dat te vragen en doet dat dus nooit, maar ze kon nu niet eens meer recht zitten.  

Boven Nederland vliegen op een heldere dag is altijd leuk. We zagen Zandvoort en Uitgeest, maar uiteindelijk net geen Zaandam. Het maakte ons weer even scherp, helaas was dat na de landing voorbij... de polderbaan.. 15 minuten taxiën.. Ik kon de britten achter mij er nog bijna van overtuigen dat we richting Rotterdam Airport taxiden, omdat schiphol vol zat, maar toen waren helaas de terminals al in zicht. We zouden de trein pakken, maar wie staat daar? De vader van Ananda! Haha wat een verrassing en gezellig :)

Terugblik

We hebben deze vakantie echt genoten van vrijwel alles. Als je vraagt naar alle hoogtepunten zijn dat er gewoon te veel. Dan zouden we het blog opnieuw moeten overschrijven.. Uiteraard waren er wel wat uitschieters bij: de villa, Universal, Kelly Park, snorkelen in de koraalriffen van Key West, Everglades, Myakka River State Park, zwemmen met Manatees en snorkelen in de heldere Three Sisters springs en varen met dolfijnen.

We geven het maar toe.. we hebben het al gehad over een volgende keer. "Ohh dat doen we dan wel de volgende keer" "We moeten echt zo een villa huren de volgende keer". De vraag is alleen of onze eerstvolgende vakantie weer meteen Florida wordt of dat we eerst andere delen van de VS gaan bekijken. Of wellicht een combinatie? Ook wilt Ananda graag weer een keer terug naar Zuid-Afrika en mij dat laten zien en willen we samen nog naar Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. De vraag is dus niet OF we terug gaan naar Florida, maar WANNEER.. en de kans is redelijk groot dat het onze eerstvolgende vakantie zal zijn in combinatie met andere delen van de VS! 

BEDANKT!

Als afsluiter willen wij ook nog iedereen bedanken voor het lezen van onze blog en voor alle reacties en voor het geven van tips! Wij vonden het echt leuk dat jullie zo betrokken waren. Wij gaan ook zeker jullie blogs lezen indien van toepassing. Hieronder nog zoals belooft een kaartje van onze uiteindelijke route. Ik (Chris) ga zelf nog proberen om hier een interactieve kaart van te maken. Wij nodigen jullie dus uit om later nog even terug te komen. Wellicht is het dan gelukt!

Nogmaals bedankt!

Ananda & Chris

Dag 27: live update

Even een berichtje voorafgaand de vlucht. Datum & tijd: nu 6 mei 2015,19:45 uur. Locatie: op twee stoelen bij de chargers, gate 80, MCO.

Onze vlucht zou om 20:15 vertrekken.. zou inderdaad. Vertraging! 20 minuten. Niet veel zou je zeggen.. maar wel als je connectietijd maar 90 minuten is! Volgens de medewerkers van British Airways moeten we deze kunnen halen als we rennen en geen verdere vertraging oplopen. 

Het is nu inmiddels 19:51 en er is omgeroepen dat we over een kwartier gaan boarden. Hmm.. redden we 19:35 dan wel? Spannend allemaal!

Een meevallertje is dan wel weer dat we gratis twee stoelen bij de emergency exit hebben gekregen. Dat is een paar rijen naar voren dus eerder het vliegtuig uit waardoor we hopelijk de connectie halen. De extra beenruimte is natuurlijk ook mooi meegenomen met onze lengtes.

We hebben even op de BA app gekeken en als we de 10:50 vanaf Londen niet halen, is de volgende pas 16:00 vanaf Londen.. Dag zou wel balen zijn! Maarja we zien hoe het komt, zolang we veilig Amsterdam bereiken vinden wij het prima! We blijven positief! 

Dag 26: laatste volle dag

Gisteren was het inpakdag. Na 5 fijne dagen in het hotel aan St Pete Beach zijn we onze laatste volledige dag van onze vakantie ingegaan. Deze dag staat voor mij in het teken van eten wat wij lekker vinden, lekker rustig aan doen en de rit van anderhalf uur naar Orlando. 

We checkten om 11 uur uit waarna ik voorstelde om nog 1 keer langs de IHOP te gaan. Inmiddels mijn favoriete ontbijtrestaurant. Waarom? Die heerlijke Strawberry Cheesecake pancakes..... de naam moet voldoende zeggen. Helaas wilde Ananda niet. "We eten onderweg wel iets GEZONDS". Onderweg hadden we het nog over mijn laatste nachtelijke onrustige momenten. Jaja ik schijn te praten in mijn slaap als ik droom. Ik schrik dan vaak even wakker en roep even wat. Deze keer vertelde Ananda mij dat ik wakker schrok omdat ik dacht dat we achterop een andere auto botsten. "Hmm ja..." Amerikanen rijden echt als debielen hier in de omgeving van Tampa. Bij Orlando gebeurd veel maar hier is het extreem. Elke dag dat we rijden zien we tenminste 1 ongeval en hoewel de borden hier 55 aangeven rijd echt iedereen standaard 10 a 20 mile te hard op de snelweg! Dan nog niet te praten over het bumperkleven en hun invoegstijl. Het feit dat ik zelf niet achter het stuur zit en geen eigen actie kan ondernemen maakt mij onrustig. Ik verwachtte een reactie maar in plaats van Ananda was het de navigatie die de stilte doorbrak. "Bestemming ligt aan uw rechterkant" Huh? Ananda bleek de navigatie te hebben ingesteld op de IHOP. Wat een verrassing en troost!

Met een volle maag en een tevreden gevoel reden we verder. Interstate 4 bracht ons waar we zijn moesten. Lake Buena Vista Resort. Bij het inchecken werd ons nog "een cadeautje" aangesmeerd. "Blablabla, grijs gebied, grijs gebied, 20 dollar wordt 100 dollar, time sharing". "Nee dank u". "U krijgt van ons 100 dollar als welkoms cadeau. Weet u het zeker?" Ja. Hoewel wij niet exact wisten waar het over ging, wisten wij dat wij dit moesten weigeren. En laten we even nuchter doen. 100 dollar krijg je nooit 'zomaar'. Eenmaal boven in onze kamer zag het er op zich best mooi uit. Wel oud! Natuurlijk gingen we meteen op zoek naar ons bubbelbadje. Hiervoor hebben we het gekozen. En voor het grote zwembad. Je moet natuurlijk wel even tot rust komen voor zo een lange vlucht. 

Toen we gesettled waren gingen we eerst even zwemmen. Opzich een lekker zwembad. Jammer genoeg geen zon, maar het was warm genoeg en ze hadden whirlpools! Een uur later gingen we naar onze (lees: vooral mijn) volgende favoriet. De cheesecake factory. Die moesten wij natuurlijk nog even bezoeken. Vooral omdat het praktisch om de hoek was. Beiden gingen we voor een pasta en uiteraard een cheesecake. Ananda koos de Red Velvet en ik de 30th Anniversary (zelfde als red velvet alleen dan met chocolade). Natuurlijk konden we het niet op dus vroegen we een bakje.

Eenmaal terug in het hotel was het een kwestie van de koffers herindelen voor morgen en daarna het bad vol laten lopen. We pakten de cheescakes uit de koelkast en lieten ons afzakken in het warme water. Zelf probeerde ik nog even een flesje van het lokale bier "Free Dive". Heerlijk afsluitertje van de dag :)

Vanavond vliegen we om 8pm (2am Nederlandse tijd) en komen we rond 1pm  na een overstap in Londen in Amsterfam aan. Morgen zal ons laatste verslag volgen! Tot dan!

Dag 25: Little Toot & John's Pass

We werden rond half 8 wakker. Natuurlijk werd er eerst even geblogd. Hierna zijn we (alweer) gaan ontbijten bij de IHOP. Vanaf ons balkon zien we hem liggen dus we kunnen er moeilijk omheen zeggen we dan maar. 

We wisten niet zo goed wat we vandaag wilden doen. Aan de ene kant wilden we erop uit om het optimale uit deze reis te halen, maar aan de andere kant hebben we al zo veel gedaan dat een keer niks doen ook wel weer fijn is. Na een paar uurtjes niks gedaan te hebben, waren we er eigenlijk wel weer klaar mee en hebben we last-minute Little Toot gebeld of er nog plek was voor de 3pm tour. Dat was er onder de voorwaarde dat we uiterlijk 2:30pm aanwezig waren. Het was ondertussen 1:15pm dus dat was nog haasten naar Clearwater! Klokslag 2:30 reden we de Marina in.. Pff op het nippertje!

Na een kwartiertje mochten we aan boord. Little Toot is een kleine boot met als doel het spotten van dolfijnen! We hebben er natuurlijk al een paar deze vakantie gezien, maar het zou zo leuk zijn om ze van dichterbij en vanaf een boot(je) te zien. Hoe kon het ook anders, bijna alleen maar Nederlanders op de boot haha!

Als je Little Toot ziet zou je denken dat hij niet zo snel gaat, maar hij gaat nog best snel en maakt best grote golven. We hebben dit even aan de kapitein gevraagd en die vertelde ons dat er een 400 liter dieselmotor met een extra grote schroef onder de boot zit. De boot ligt daardoor diep in het water waardoor er grote golven ontstaan waar dolfijnen graag in spelen. 

Na een uurtje zagen we dan eindelijk langs de kust van Clearwater Beach een paar vinnen uit het water steken! De kapitein probeerde de dolfijnen zo ver te krijgen om mee te zwemmen in de golven van de boot.. en dat deden ze! Geweldig vonden ze die golven! Je zag ze heerlijk spelen in de golven.

(Helaas geen hele scherpe foto's omdat ik via m'n telefoon een printscreen moet maken van een filmpje)

Bizar hoe makkelijk ze de boot kunnen bijhouden. Zelfs een baby dolfijntje kon de boot makkelijk bijhouden. 

Dit was ook echt weer een hoogtepunt deze reis! Geweldig om dolfijnen van zo dichtbij te zien en dat ze dan ook nog is vrijwillig dichtbij ons komen! 

Rond 4:30pm waren we weer terug in de Marina. Onderweg naar de auto zagen we nog een paar vogels en pelikanen die de vers gevangen vis van een paar vissers nauwlettend in de gaten hielden..

We zijn doorgereden naar John's Pass bij Madeira Beach. Een gezellige Boardwalk met barretjes en restaurantjes. 

Ook hier zagen we weer dolfijnen zwemmen! Wat een geluk! En ook hier ontbraken de pelikanen niet. Erg leuke beesten!

We zijn gaan eten bij Bubba Gump. Deze was ons namelijk zeer goed bevallen in Ft Lauderdale. Als voorgerecht hadden we heerlijke verse gebakken garnalen in knoflook en cajun marinade. Als hoofdgerecht koos Chris voor Tilapia met mashed patatoes en spinazie. Ik ging voor de Zalm met verse groentes en rijst. Het smaakte heerlijk en zo zag het er ook uit!

Terug bij het hotel hebben we nog even genoten van de zonsondergang vanaf het strand. 

Omdat het pas springtij is geweest, stond het water nu erg laag. Leuk om schelpen te zoeken. 

Hierna zijn we nog even naar de Walmart gegaan voor wat laatste inkopen. Morgen gaan we weer richting Orlando! Tot morgen! 

Dag 24: zwemmen met manatees

De wekker ging vroeg.. 3:30 AM! We hadden er zin in en voor de verandering is geen moeite met opstaan. Om 4 uur 's nachts reden we weg met de navigatie ingesteld op Crystal River. De rit zou 1u55 duren. Gistermiddag hadden we op tripadvisor gekeken welke aanbieder van manateetours goed beoordeeld is.. River Ventures stak er meteen bovenuit met 5 van de 5 sterren en meer dan 1000 beoordelingen. Meteen even gebeld en de tour van 6:15 AM vastgelegd.

Het was heerlijk rijden want er was bijna niemand op de weg. Iets voor 6 kwamen we aan bij River Ventures. We werden ontvangen met verse koffie en warme chocolademelk. Toen de twee groepen compleet waren, kregen we een informatiefilm te zien. 

King's Bay in de Crystal River is de enige plek in de wereld waar je legaal met manatees kunt zwemmen. Het manateeseizoen loopt van november tot  en met maart, omdat de manatees dan het warme water van de Crystal River opzoeken. Hierna zullen velen teruggaan naar de zee. Er blijven echter altijd een stuk of 20 manatees achter die het wel fijn vinden in de Crystal River. 

Om de manatees te beschermen zijn er natuurlijk een aantal regels verbonden aan het zwemmen met hen. Om te beginnen moet je stil drijven op je buik op het water. Als je te veel beweegt, maak je de manatees bang en kunnen ze weggaan. Je mag de bodem niet raken met je voeten, omdat je dan ook weer de manatees kunt laten schrikken en omdat je dan het zicht verpest voor andere snorkelaars. En dan de belangrijkste: respecteer de manatees en volg ze niet als ze van je weg zwemmen. Wij komen immers langs in hun leefomgeving. Je mag de manatees met één vlakke hand op hun rug aanraken als ze naar je toekomen. 

Met deze regels goed in onze oren geknoopt kregen we een wetsuit aan. Chris had de zijne zo aan, maar ik had nog al een gevecht met de mijne. Toen ik eindelijk dat ding over mijn schouders heen kreeg en het gevecht met de rits had gewonnen, waren we klaar om te gaan! Met een busje werden we naar de bootjes gebracht. Onze groep bestond verder uit (hoe kan het ook anders :) ) nog drie Nederlanders, twee Duitsers en twee Zweden. We zagen de mooie zonsopkomst vanaf het bootje.

Kapitein Wayd vertelde ons van alles over manatees, de Crystal River en de omgeving terwijl we op zoek waren naar manatees. Tussendoor hadden we het ook nog erg gezellig met de andere Nederlanders. Na ongeveer een half uur kwamen we het andere bootje tegen waarvan die mensen al in het water lagen te drijven. Dat kan maar één ding betekenen.. MANATEES! 

En jawel hoor er waren er meerdere. Een stukje verderop waren nog een paar manatees. Wij mochten als eerst het water in. Met de gopro in mijn hand liet ik me rustig het water inzakken. Oké rustig aan.. Niet met de benen spartelen.. Vergeet niet te ademen door je snorkel.. Hmm je ziet eigenlijk niet zo goed in dit water.. het is helemaal donker onder en voor mij... Wacht even, het beweegt! Holy shit! Er zit een manatee onder me!! Hij zwom rustig onder me door terwijl hij aan het eten was. Er kwam geen eind aan deze manatee.. wat zijn ze gigantisch groot! 

 

Toen de manatee weg was keek ik even om me heen. Wayd gebaarde vanaf de boot waar de manatees zaten. Chris en ik volgden zijn instructies en zagen een manatee lekker rustig op de bodem grazen. Grappig is dat je ze onderwater kunt horen kauwen.

We bleven naast en soms boven de manatee drijven. Af en toe kwam hij omhoog om lucht te halen. 

Toen Wayd zeker was dat iedereen een manatee had gezien, kwam hij zelf ook in het water. Opvallend was dat bijna alle manatees littekens hadden van verwondingen door boten. Dit schijnt helaas veel te gebeuren volgens Wayd.

Je bent zo gefocust op de manatees dat we elkaar na een tijdje kwijt waren. Chris bleek aan de ene kant van de baai te zijn en ik aan de andere kant. Chris heeft nog een moeder met haar jong gezien. Wat erg bijzonder schijnt te zijn! Ondertussen heb ik een leuk filmpje kunnen maken van een manatee die precies voor mij omhoog kwam om lucht te halen. Helaas kan ik het filmpje niet uploaden (hij is 350mb) dus hier maar even een printscreen.

We hebben ruim een uur lang "gezwommen" met de manatees. We hadden mazzel, want er waren ongeveer 5 tot 10 manatees aan het zwemmen in de baai. Ook hadden we geluk dat het water erg helder was voor deze tijd van het jaar. Dubbel geluk dus!

Om onze manatee encounter in één woord te omschrijven.. GEWELDIG! Wat zijn het gigantisch grote, lieve beesten. Gewoon letterlijk zeekoeien! Dit was zeker een hoogtepunt van deze reis.

Toen iedereen weer aan boord was, stelde Wayd voor om nog even langs de Three Sisters Spring te gaan. Hier zullen nu geen manatees zitten zei hij, maar de omgeving en het heldere water zijn zo mooi dat het wel de moeite waard is. De bron bestaat uit drie brongedeeltes die zorgen voor de toestroom van vers, warm bronwater naar King's Bay. Dit is dan ook de belangrijkste natuurlijke warmwaterbron voor de bedreigde Florida Manatee. Deze bron is alleen toegankelijk voor zwemmers, kano's en kajakkers. In de wintermaanden zal deze bron vol zitten met manatees, waardoor de bron soms zelfs niet meer toegankelijk is voor mensen.

Via een smal riviertje moesten we tegen de stroming in zwemmen om bij de bron uit te komen. De omgeving is echt geweldig mooi! En het water is hier zo helder dat het niet eens lijkt alsof je onder water kijkt. Je kan zelfs het water zien opborrelen vanaf de bodem. Wauw.. wat een super mooie bron!

Hierna gingen we weer terug met het bootje. Wat een relaxte kapitein en wat een goede organisatie die River Ventures! We kunnen ze aan iedereen aanraden! Bij terugkomst nog even nagepraat met de groep, waarna onze autoreis terug begon. 

Terug bij het hotel hebben we nog lekker aan het zwembad gelegen. In de avond zijn we naar Vinoy Park in St Petersburg gereden. Een mooi park aan een leuk haventje in het centrum van de stad. 

We hadden een mooi uitzicht over de Tampa Bay Area.

Hierna zijn we door gereden naar Texas Roadhouse om een hapje te eten. Wat een superdag!

Dag 23: zon, zee, strand & zwembad

Vandaag was een rustig dagje. Heerlijk ontspannen. We hebben lekker uitgeslapen en zijn toen lopend naar de Ihop gegaan. Hierna hebben we de rest van de dag doorgebracht aan het zwembad, strand en in en om het hotel. In de avond hebben we gegeten bij Chili's omdat die ons zo goed was bevallen. Beginnersgeluk? Het eten was namelijk helaas niet zo lekker en de service erg slecht. Volgende vakantie maar een ander filiaal? ;)

Even een paar foto's van vandaag.

Uitzicht van ons balkon.

Even een foto van de blauwe lucht. Het was zo blauw dat het wel gefotoshopt leek.

Het zwembad.

Hier waren we nog vrolijk bij Chili's. 

We zijn vroeg gaan slapen, want het is eindelijk zo ver... Zwemmen met manatees!! Om half 4 snachts moeten we op en om 4 uur gaan we rijden richting Crystal River! 

Dag 22: Bush Gardens

Hoge verwachtingen waren er. Busch Gardens stond op het programma! Dit park staat bekend om zijn achtbanen in combinatie met de dieren en tja als achtbaanliefhebbers moet je er dan natuurlijk heen. Vanaf St Pete Beach is dat maar 50 minuten rijden en dus de moeite waard. We wilden er vroeg heen om zo de dag optimaal te kunnen benutten. Prima te doen in dit hotel! Vers en onbeperkt koffie, een airco die niet al te luidruchtig is en een lekker bed helpen daar aardig aan mee! Omdat ontbijt niet inclusief is, besloten we (eigenlijk heb ik Ananda overgehaald) voor onderweg - voor de verandering - bij onze favoriete afhaalketen Subway een broodje te halen. Het is dat we elke keer een ander filiaal opzoeken anders had een leus als "the usual" wel volstaan. 

Eenmaal bij Busch Gardens aangekomen was ons eerste doel Lory landing. Je kon hier een soort binnenplaats inlopen waar vogels zaten. We hebben een bakje nectar gekocht waardoor er opeens allemaal vogels naar ons toekwamen. Er zaten er zelfs een paar op Ananda's hoofd. Erg leuk. De vogels zijn gewoon tam genoeg om op je te komen zitten! 

Onze volgende halte was Sheikra. Een achtbaan die stijl klimt en vervolgens verticaal naar beneden valt. Hoog en leuk! Als dit de maatstaf is voor de andere achtbanen dan gaan we het hier heel erg leuk hebben! En ja hoor de tweede achtbaan zag er goed uit. Helaas wilde Ananda hier niet in. Ananda had een wat nare ervaring met haar nek en het aantal loopings en schroeven van andere achtbanen dus ging ik alleen. Wauw! Wat een G krachten. Echt een klassieker. 

Nog vol adrenaline gingen we naar de Falcon's Fury. De hoogste vrijstaande vrije valtoren van de Verenigde Staten. Twijfelachtig ging ik met Ananda mee. Wow! Dit ding is echt hoog en wat doen die stoeltjes?? Je valt face-down!! Je kent de beroemde tip: niet omlaag kijken. Je kijkt naar de horizon en daardoor lijkt het minder hoog, maar zodra de stoeltjes jou voorover kantelen is het enige dat je ziet een afgrond van 102 meter recht naar beneden! Onvergetelijke thrill :)

Om de volgende achtbaan te bereiken moesten we door de dierentuin. Eerlijk gezegd vinden we de verblijven een beetje klein voor de dieren.. De tijger, leeuwen, krokodil en sommige grote vogels hebben nauwelijks beweegruimte. Vooral omdat Ananda in Zuid-Afrika in het Kruger Park heeft gezien hoe gelukkig de dieren zijn om in het wild te leven, hopen we maar dat deze dieren niet beter weten en gewoon op deze manier gelukkig leven. 

De volgende achtbaan was de Cheetah hunt. In de rij stonden we plotseling voor Nederlanders. Uiteraard raak je aan de praat en wat bleek? Ze herkenden ons van het blog. Hoi De Hillies! Leuk jullie even ontmoet te hebben! Hoe groot is de kans dat je op hetzelfde moment bij dezelfde attractie staat en naast elkaar in de rij? Veel plezier nog de rest van jullie vakantie!

 

De Cheetah hunt was de langste achtbaan van het park. Het doorkruist het halve park en zag er op zich onschuldig uit, maar toen we omhoog getakeld werden schoten we in één keer vooruit (haha nice!). Ananda's favoriete achtbaan tot nu toe. Daarna hebben we nog een aantal rides gedaan waarna we toch nog even een keer in de Falcon's Fury gingen. Wat een tof ding zeg.

We hebben een leuke dag gehad in Bush Gardens!

De terugweg verliep stroef. File! Het heeft ons 2 uur gekost om bij het hotel te komen. Gelukkig is het hier heerlijk ontspannen! Als de man in de bar die helaas geen zuiver geluid produceert, ook nog stopt met zingen dan zijn wij morgen fris en fruitig genoeg om ons strandmiddagje in te halen :)

Dag 21: Myakka River & St Pete's Beach

We zijn op tijd opgestaan omdat we weer een state park op de planning hadden staan. We wilden zo veel mogelijk wildlife zien, dus gingen we vroeg weg. Eerst nog even een ontbijtje in het hotel. Tot onze verbazing was de ontbijtruimte helemaal leeg en á la carte. Het bleek dat we een coupon hadden moeten krijgen bij het inchecken waardoor we hier konden ontbijten. Nog nooit meegemaakt dat het inclusieve ontbijt á la carte is, maar het was super lekker en de beste tot nu toe! 

Rond 10 uur reden we Myakka River State Park binnen. Eerste indruk.. WAUW.. Wat een mooi park! Allerlei verschillende soorten bomen, zoals oaks en palmbomen. Alles groen.. en dan echt mooi groen! En natuurlijk de Myakka River waar we meteen weer een paar alligators zagen.

We begonnen met de canopy trail. Een korte trail die vooral (heel erg!!) hoog is. Je begint bij een houten toren die een paar meter hoog is. Vervolgens loop je over de loopbrug naar de volgende toren.

De volgende toren is iets hoger.. 23 meter! Maar het waren de zweethandjes zeker waard want het uitzicht was prachtig! Helemaal bovenaan konden we over het hele park uitkijken. Je kon de rondvliegende roofvogels goed zien.

Iets naar beneden ter hoogte van de boomtoppen leek het alsof je in een soort van boomhut zat.

Toen ik een gigantisch (niet overdreven want zelfs Chris schrok) vliegend insect met angel zag, was ik snel beneden. Goed moment om even te kijken wat er nog meer voor trails zijn. We besloten om een klein stukje nature trail te lopen. Erg mooie omgeving!

Terug bij de auto kwam er een eekhoorntje op ons af. Totaal niet bang en erg nieuwsgierig. Chris heeft even vriendschap met hem gesloten.

We zijn doorgereden en kwamen onderweg van alles tegen. Leuk dat je overal even kunt stoppen! We zagen tientallen aasgieren die zich op een dood zwijn hadden gestort. 

We gingen dichterbij, maar zijn gestopt op een meter of 7 omdat de aasgieren toch best wel groot bleken te zijn van dichtbij! 

Hierna hebben we nog de birdwalk gedaan waarbij je veel vogels kunt spotten en een mooi uitzicht over het meer hebt. 

We zijn nog even tot het eind van het park gereden en hierna teruggekeerd. Gelukkig dat we vroeg zijn gegaan, want tegen de tijd dat we het park uitgingen waren er veel minder dieren te zien! 

Door naar de volgende bestemming: St Pete's Beach! Hier verblijven we 5 nachten. Onderweg kwamen we over een grote mooie brug heen.

Het hotel hadden we via priceline "gewonnen" en zag er goed uit op internet. Aangekomen bleken onze verwachtingen niet te hoog te zijn geweest! 

We zitten op de hoogste verdieping met uitzicht op de zee én de baai! Geweldig! Hier kunnen we de komende 5 dagen wel doorbrengen hoor. 

De middag hebben we doorgebracht op een bedje in de zon. Nog even over het strand gelopen en gekeken waar we die avond zouden gaan eten. Het is Chili's geworden. Een goede keus bleek achteraf. We hadden het 2 voor $20 menu waarbij we een voorgerecht om te delen en beide een hoofdgerecht konden kiezen. Voor het hoofdgerecht zijn we voor Fajita's gegaan. De kip, groentes en verse guacamole waren om te smullen! 

Hierna zijn we nog even langs de walmart gegaan. Chris heeft een nieuwe  manier gevonden om het winkelen voor hem draagbaar te maken..

Terug bij het hotel hebben we rustig aan gedaan, want de volgende activiteit is Bush Gardens!